Writings

Creative Interruptions was a three year project funded by the Arts and Humanities Research Council (AHRC) which brought together theories and practices of creative resistance to histories and experiences of colonialism. Our collective work spanned the UK, Ireland, Palestine, and India, as we worked to consider how the legacies of Partition shape our presents. Duration is an important point here. Partition in India was not something that was ‘over’ in 1947. Borders and territories in conflict are testament to that. Nor is Partition part of the past. This is a restless past, one which refuses to be laid to rest.

تخلیقی رکاوٹاں تن سال دا منصوبہ سی جو آرٹس اینڈ ہیومینیٹیز ریسرچ کونسل (اے ایچ آر سی) نے فنڈ کیتا سی تے اس دے ذریعے تاریخاں تے نوآبادیات دے تجربیاں دے خلاف تخلیقی مزاحمت دے نظریات تے طریقیاں نوں اکٹھا کیتا گیا۔ ساڈا سانجھا کم برطانیہ ، آئرلینڈ ، فلسطین تے ہندوستان نوں شامل کردا اے ، کیوںکہ اسی اس گل تے غور کرن لئی کم کیتا کہ تقسیم دی وراثتاں کیویں ساڈے اج (حال) نوں بناندیاں نیں۔ ایتھے ’دورانیہ‘ اک اہم چیز اے۔ ہندوستان وچ تقسیم 1947 وچ ’ختم‘ نہیں ہو گئی سی تے نہ ہی تقسیم ماضی دا حصہ اے۔ ایہہ ایک بے چین ماضی اے ، جو دفنائے جان تو انکار کردا اے

ਕਰੀਏਟਿਵ ਇੰਟੈਰੱਪਸ਼ਨਜ਼ ਇਕ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਆਰਟਸ ਐਂਡ ਹਿਊਮੈਨਿਟੀਜ਼ ਰੀਸਰਚ ਕੌਂਸਲ (ਏ ਐਚ ਆਰ ਸੀ) ਕੋਲੋਂ ਫੰਡ ਮਿਲੇ ਅਤੇ ਜਿਸਨੇ ਬਸਤੀਵਾਦ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਅਤੇ ਤਜਰਬਿਆਂ ਪ੍ਰਤੀ ਸਿਰਜਨਾਤਮਕ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਅਤੇ ਅਮਲਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ। ਸਾਡਾ ਸਾਂਝਾ ਕੰਮ ਯੂ ਕੇ, ਆਇਰਲੈਂਡ, ਫਲਸਤੀਨ, ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਤੱਕ ਫੈਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਇਹ ਚਿੰਤਨ ਕਰਨ ਦਾ ਉਪਰਾਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਵੰਡ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਸਾਡੇ ਵਰਤਮਾਨ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਰੂਪ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਸਮਾਂ ਇੱਥੇ ਇਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨੁਕਤਾ ਹੈ।ਭਾਰਤ ਦੀ ਵੰਡ ਕੋਈ ਅਜੇਹੀ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਹੜੀ 1947 ਵਿਚ ‘ਖਤਮ’ ਹੋ ਗਈ ਸੀ।ਸਰਹੱਦਾਂ ਅਤੇ ਲੜਾਈ ਵਾਲੇ ਇਲਾਕੇ ਇਸਦੀ ਗਵਾਹੀ ਭਰਦੇ ਹਨ। ਨਾ ਹੀ ਵੰਡ ਅਤੀਤ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਇਹ ਇਕ ਬੇਚੈਨ ਅਤੀਤ ਹੈ, ਜਿਹੜਾ ਦਫਨਾਏ ਜਾਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰੀ ਹੈ।

The artist residency that took place at the Miriam Dawood School of Art and Design at Beaconhouse National University (BNU) in Lahore, Pakistan, built on and extended the Creative Interruptions residencies that took place at Preet Nagar, India, in bringing together artists of different backgrounds, nationalities, and training in order to consider the past, its presence and ruptures, and ongoing connections that both persist and thwart the separation enacted by the international boundary that divides the Indian Punjab from the Pakistani Punjab.

پریت نگر، بھارت وچ ہون والی تخلیقی مداخلتاں دی ریذیڈنسیز دے ماڈل نوں استعمال کردے ہوئےتے اوہنوں اگے ودھان لئی لاہور، پاکستان وچ بیکن ہاؤس نیشنل یونیورسٹی دے مریم داؤد سکول آف آرٹ اینڈ ڈیزائن وچ وی آرٹسٹ ریذیڈنسی دا انتظام کیتا گیا، جسدے وچ مختلف قومیتاں تے تجربے والے فنکاراں نوں ایس مقصد لئی اکٹھا کیتا گیا کہ اوہ اپنے ماضی، اوسدی موجودگی تے غیر موجودگی، اور انہاں مستقل تعلقات بارے غور کرن جیہڑے ہندوستانی اور پاکستانی پنجاب دے درمیان بین الاقوامی سرحد دے ذریعے پیدا کیتی ہوئی علیحدگی نوں مسلسل اسفل کردے نیں۔

ਆਰਟਿਸਟ ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸੀ, ਜਿਹੜੀ ਮਿਰੀਅਮ ਦਾਊਦ ਸਕੂਲ ਆਫ ਆਰਟ ਐਂਡ ਡਿਜ਼ਾਇਨ, ਬੀਕਨਹਾਊਸ ਨੈਸ਼ਨਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ (BNU) ਲਾਹੌਰ, ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਖੇ ਹੋਈ, ਕਰੀਏਟਿਵ ਇੰਟ੍ਰੱਪਸ਼ਨਜ਼ (Creative Interruptions) ਰੈਜ਼ੀਡੈਂਸੀਆਂ ਜੋ ਪ੍ਰੀਤ ਨਗਰ, ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਹੋਈਆਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਤਰਜ਼ ‘ਤੇ ਉੱਸਰੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਗਾਂਹ ਵਧਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵੱਖਰੀਆਂ ਵੱਖਰੀਆਂ ਪਿੱਠ-ਭੂਮੀਆਂ, ਕੌਮੀਅਤਾਂ ਤੇ ਟਰੇਨਿੰਗਾਂ ਵਾਲੇ ਆਰਟਿਸਟਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠਿਆਂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਭੂਤਕਾਲ ਵਿਚ ਸਬੰਧਾਂ ਦੀ ਮੌਜ਼ੂਦਗੀ ਅਤੇ ਵਿਗਾੜਾਂ ਅਤੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰਨ ਲਈ ਉਪਰਾਲਾ ਕੀਤਾ, ਜਿਹੜੇ ਸਬੰਧ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਰਹੱਦ ਦੁਆਰਾ ਪਾਈ ਗਈ ਵੰਡ ਨੂੰ ਨਾਕਾਮ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ।

In summer 2021, the artist Pushpamala N. was part of a show at the Aicon Contemporary Gallery in New York City, showing works from a series of fifty objects entitled “Atlas of Rare and Lost Alphabets (2018-2020).” The series was intended to explore current issues related to land and control by representing the historical land grants given by kings; through an exploration of royal land grants in themselves, the project later developed into a meditation on historical scripts and languages.

Lahore is still haunted by ghosts.
Qadir invited us
to his apartment in the heart

of the old city. I felt uneasy
there was still so much left to do,
so many souls to free.

I e-met Anne many years ago when she mentioned her possible visit to Lahore with her artist husband Raghu Ji. Then I didn’t know that this was the beginning of a long-term connection that I would always cherish. Perhaps it was a year later that Anne was in Lahore and we were reintroduced through a friend and that is when I invited her over for a talk at the Mariam Dawood School of Visual Arts and Design (MD-SVAD), Beaconhouse National University (BNU), Lahore.